Σκουρλέτης: Δίκαιο το αίτημα των εργαζομένων στο «Βοήθεια στο Σπίτι»

Ο Υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης, κατά τη διαδικασία του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου στη Βουλή, σήμερα, Πέμπτη 6 Ιουλίου 2017, επεσήμανε τα εξής, αναφορικά με το πρόγραμμα «Βοήθεια Στο Σπίτι», απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Αθανάσιου Παπαχριστόπουλου:
«Κύριε Παπαχριστόπουλε, πραγματικά η ερώτησή σας αποδεικνύεται εξαιρετικά επίκαιρη και λόγω της σημερινής εικοσιτετράωρης απεργίας των εργαζομένων στο συγκεκριμένο πρόγραμμα. Θέλω να πω εντελώς ειλικρινά ότι θεωρώ απολύτως δίκαιο το αίτημα αυτών των ανθρώπων οι οποίοι επιλέγουν με αυτόν τον τρόπο σήμερα να διεκδικήσουν το αυτονόητο. Δηλαδή, ότι δεν μπορεί άνθρωποι οι οποίοι, όπως είπατε κι εσείς, φτάνουν μέχρι και τα δεκαπέντε χρόνια και δουλεύουν αδιαλείπτως στις ίδιες θέσεις εργασίας με συνεχώς ανανεούμενες συμβάσεις να είναι σε ένα καθεστώς ομηρίας και εργασιακής ανασφάλειας. Είναι μια πραγματικότητα την οποία οφείλουμε ως πολιτεία να την αναγνωρίσουμε.
Έχουμε δεσμευθεί ως Υπουργείο -και κινούμαστε ήδη σ’ αυτή την κατεύθυνση- να προσπαθήσουμε να αναζητήσουμε μια λύση η οποία να είναι συμβατή και με το Σύνταγμα και με τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Αυτή είναι η νομική διάσταση του ζητήματος. Όπως είπε και ο Πρωθυπουργός, στην τελευταία του επίσκεψη στο Υπουργείο Εσωτερικών, μέσα στο έτος, αμέσως φαντάζομαι μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, το φθινόπωρο, θα είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε αυτή την πρωτοβουλία, αυτή τη διάταξη η οποία δεν αφορά μόνο τους συγκεκριμένους εργαζόμενους. Αφορά και χιλιάδες άλλους συμβασιούχους οι οποίοι δουλεύουν στον δημόσιο τομέα, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στους ΟΤΑ, κάτω από το ίδιο καθεστώς.
Είναι νομίζω, λοιπόν, κοινωνικά δίκαιο το αίτημά τους και οφείλουμε να δώσουμε απάντηση.
Θεωρώ, όμως, άκρως υποκριτική την στάση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αλλά και του ΠΑΣΟΚ παλαιότερα και ως κυβέρνηση, οι οποίοι δημιούργησαν αυτό το καθεστώς ομηρίας. Έρχονται σήμερα και προσχηματικά τάσσονται υπέρ των αιτημάτων των εργαζομένων. Την ίδια ώρα, όμως, όταν πάμε να βρούμε λύση, μιλάνε για στρατιές νέων κομματικών διορισμών. Ποιων; Ανθρώπων που δουλεύουν οκτώ, δέκα, δώδεκα, δεκαπέντε χρόνια στις ίδιες θέσεις; Αυτός είναι ο κομματικός στρατός της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ;
Υπάρχει, όμως, και η πολιτική διάσταση του θέματος. Τη μια πλευρά την είπαμε τώρα. Υπάρχει και η άλλη, διότι ξέρετε δεν δουλεύουν από μόνες τους αυτές οι δυνάμεις. Αυτές οι δυνάμεις τροφοδοτούν εκείνα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία να πολεμούν την Κυβέρνηση. Το παίρνει η τρόικα και οι Θεσμοί και μας ρωτούν: Τι θα γίνει; Παραβιάζετε τον κανόνα 1 προς 4;
Και εδώ είναι ένα πραγματικά ανοικτό πρόβλημα, διότι η λύση που θα αναζητήσουμε, πέρα από το να είναι νομικά συμβατή με το Σύνταγμα και με τις ευρωπαϊκές οδηγίες, πρέπει να ξεπεράσει και τον σκόπελο της επιτροπείας, για να πείσουμε -όπως είναι σωστό και στις πραγματικές του διαστάσεις το ζήτημα και είναι οφθαλμοφανές- ότι δεν πρόκειται για νέες προσλήψεις οι οποίες θα επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά πρόκειται για μια δίκαιη αποκατάσταση της πραγματικής εργασιακής σχέσης αυτών των εργαζομένων.
Πρέπει, λοιπόν -και σε αυτήν την κατεύθυνση κινούμαστε- και νομικά να θεμελιώσουμε τη ρύθμιση που θέλουμε, αλλά και να απαντήσουμε σε αυτήν την ιδιότυπη «ιερή συμμαχία» δανειστών - Νέας Δημοκρατίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, οι οποίοι τον μόνο σκοπό που έχουν είναι με κάθε τρόπο να υπονομεύσουν τη σημερινή Κυβέρνηση.
Πρόκειται -και τελειώνω με αυτό- για ένα πρόγραμμα το οποίο είναι πρωτοποριακό, καλύπτει πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, είναι στην αρμοδιότητα και του Υπουργείου Εργασίας. Ήδη έχει υπάρξει μια παράταση αυτού του προγράμματος, το οποίο πια χρηματοδοτείται από εθνικούς πόρους. Θεωρώ ότι αυτή την μάχη πρέπει να τη δώσουμε όσο το δυνατόν περισσότεροι, πολιτικές δυνάμεις, κοινωνικές δυνάμεις, διότι σε κάθε περίπτωση είναι δίκαιη.»
Ο Υπουργός Εσωτερικών, σε συνέχεια της τοποθέτησής του, πρόσθεσε τα εξής, αναφορικά με την πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση για τους συμβασιούχους εργαζόμενους της καθαριότητας στους ΟΤΑ και την προωθούμενη παρέμβαση που συμπεριλαμβάνει και τους συμβασιούχους στο «Βοήθεια στο Σπίτι»:
«Είναι δύο διαφορετικές περιπτώσεις, διότι οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα δουλεύουν σε υπηρεσίες ανταποδοτικές, έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά. Αυτές οι υπηρεσίες πληρώνονται από τους πολίτες, είναι έξω από τον κρατικό προϋπολογισμό ή από τους προϋπολογισμούς των δήμων και γι’ αυτόν τον λόγο δεν εμπίπτουν στους περιορισμούς του 1 προς 4 που ισχύει φέτος για τον κανόνα των προσλήψεων στο Δημόσιο.
Αυτή η ρύθμιση προσπάθησε, πραγματικά, αφενός να απαντήσει στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε με την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που έστελνε στην ανεργία αυτούς τους έξι χιλιάδες εκατό εργαζόμενους στην καθαριότητα, ενώ ταυτόχρονα δρομολόγησε για πρώτη φορά -για πρώτη φορά και το υπογραμμίζουμε αυτό- από το 2010 μόνιμες σταθερές θέσεις εργασίας, μέσω του διαγωνισμού που θα εποπτεύει, όπως πρέπει άλλωστε, το ΑΣΕΠ στον χώρο της καθαριότητας. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν δυνάμεις αυτή την ώρα που προσπαθούν να ακυρώσουν αυτή τη ρύθμιση.
Κι εδώ, με αφορμή την ερώτησή σας, θέλω να είμαι τελείως σαφής και ειλικρινής. Η Αυτοδιοίκηση, όπως ορίζεται από το Σύνταγμα και από τον ρόλο της, από το αυτοδιοίκητο που της αναγνωρίζει το Σύνταγμα, πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Δεν μπορεί, σε μία δύσκολη περίοδο, η οποία σαφώς είχε επιπτώσεις, πρώτα απ’ όλα, στην ίδια την κοινωνία, να προσπαθούν διάφορες δυνάμεις, οι οποίες εμπνέονται από τη λογική της αγοράς, να προσπαθούν τώρα να μην εφαρμόσουν αυτή τη ρύθμιση και να οδηγήσουν τη συγκεκριμένη υπηρεσία της αποκομιδής των απορριμμάτων σε ιδιωτικές εταιρείες.
Βεβαίως, αυτές οι δυνάμεις έχουν την πλήρη και απόλυτη στήριξη του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο οποίος και στην πρόσφατη συνέντευξή του στο «STAR» είπε ότι «ναι, θέλουμε να μειώσουμε το Δημόσιο». Και μάλιστα, -αυτό πρέπει να το λέμε συνέχεια- ενώ φέτος ο κανόνας είναι 1 προς 4 και 1 προς 3 του χρόνου στις προσλήψεις στο Δημόσιο, ο κ. Μητσοτάκης ζήτησε να γυρίσουμε στο πέρυσι, στο 1 προς 5. Δηλαδή, θέλει να μειώσει τον αριθμό των ανθρώπων που δουλεύουν στο Δημόσιο, θέλει να οδηγηθούμε ξανά σε απολύσεις. Θέλει να επαναλάβει την πρακτική που ο ίδιος εμπνεύστηκε με την απόλυση τότε των σχολικών φυλάκων, της Δημοτικής Αστυνομίας. Είναι αδιόρθωτος.
Άρα, αυτή είναι η κατάσταση, αυτά είναι τα εμπόδια, αυτή είναι και η λογική μας κι όπως είπα και πριν, νομίζω ότι σε αυτόν τον δρόμο πρέπει να κινηθούμε. Είναι ένα θέμα βαθύτατα κοινωνικό.»