Δευ, 20 Μαϊ 2024
Αρχική  > Το βήμα του Αιρετού

Θεόδωρος Μπαρής*: Ο «αγώνας» των Δήμων και η ανάγκη για ουσιαστική αποκέντρωση

22/4/2020

 * Δήμαρχος Ερυμάνθου

 

Κυρίαρχοι στον «αγώνα» κατά του κορωνοϊού αναδείχτηκαν οι Δήμοι, οι οποίοι παρά τα ελάχιστα μέσα που διαθέτουν (τεχνικά, οικονομικά, ανθρώπινο δυναμικό) ανέλαβαν σημαντικές πρωτοβουλίες για την προστασία της δημόσιας υγείας, αλλά και για την υποστήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.

Για ακόμη μία φορά οι Δήμοι ως ο κύριος αυτοδιοικητικός θεσμός που βρίσκεται πιο κοντά στους πολίτες ανταποκρίθηκαν με υπευθυνότητα, ευελιξία και αποτελεσματικότητα στις ανάγκες που δημιούργησε η πρωτόγνωρη αυτή, υγειονομική κρίση. Ανέλαβαν επιτελικό ρόλο στην ενημέρωση των δημοτών τους για τον περιορισμό μετάδοσης της νόσου, ανέλαβαν πρωτοβουλίες και πραγματοποίησαν δράσεις για την εξυπηρέτηση και την ασφάλεια των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (ηλικιωμένοι, άποροι, Ρομά, κ.ά.), για την προστασία των εργαζομένων τους, για την ανακούφιση των πληγεισών επιχειρήσεων, για την πρόληψη και την τήρηση όλων των μέτρων που ανακοίνωσε ο ΕΟΔΥ και η κυβέρνηση.

Ο Δήμος Ερυμάνθου είναι ένας μικρός Δήμος της Αχαΐας που παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει χάρη στο συντονισμό των εμπλεκόμενων φορέων και την κοινωνική ευθύνη -συλλογική και ατομική- των δημοτών του επέδειξε σημαντικό βαθμό ετοιμότητας, λαμβάνοντας εγκαίρως όλα τα απαιτούμενα μέτρα.

Αυτό όμως για πολλούς από εμάς που ασχολούμαστε με την αυτοδιοίκηση εδώ και χρόνια θέλοντας να προσφέρουμε στον τόπο μας δεν είναι αρκετό.

Κι αυτό, γιατί η κρίση ανέδειξε παθογένειες που κρατούν «εγκλωβισμένους» τους Δήμους στη λογική εξάντλησης του ρόλου τους στην διαχείριση της καθημερινότητας.

Αναδείχτηκε για παράδειγμα η σπουδαιότητα του ρόλου της δομής «Βοήθεια στο σπίτι» η οποία εδώ και χρόνια προσπαθεί να ανταποκρίνεται, παρά τις ελλείψεις σε προσωπικό αλλά και την εργασιακή ομηρία στην οποία βρίσκεται, στις ανάγκες των δημοτών μας, ιδιαίτερα αυτών που ανήκουν στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Αναδείχτηκε ακόμη το σοβαρό πρόβλημα από την έλλειψη κοινωνικοπρονοιακών δομών, αλλά και δομών υγείας που θα επέτρεπαν υπό διαφορετικές συνθήκες την άμεση αντιμετώπιση των αναγκών όλων των ατόμων που ανήκουν στις ευπαθείς και ευάλωτες ομάδες.

Παράλληλα, για ακόμη μία φορά αναδείχτηκε η σπουδαιότητα της πρόληψης και της πρωτοβάθμιας φροντίδας. Στο Δήμο Ερυμάνθου λειτουργούν δύο Κέντρα Υγείας, ένα στην Χαλανδρίτσα και ένα στην Ερυμάνθεια, που παρά το ελάχιστο υγειονομικό προσωπικό που διαθέτουν και τις ελλείψεις σε εξοπλισμό, μετατράπηκαν σε «φρούρια ασφαλείας» για τους δημότες μας επιτυγχάνοντας αφενός να βοηθούν άμεσα τους πολίτες κατά περίπτωση κι αφετέρου την αποσυμφόρηση των τριτοβάθμιων υγειονομικών μονάδων.

Τέλος, ένα ακόμη μείζον ζήτημα που ανέδειξε η συγκεκριμένη κρίση είναι πως εν έτει 2020 δεν υπάρχει διασύνδεση μεταξύ αρκετών δημόσιων υπηρεσιών για την εξ αποστάσεως εξυπηρέτηση των δημοτών, ενώ την ίδια ώρα αρκετά και από τα μέτρα που ανακοινώθηκαν δεν μπορούν να εφαρμοστούν λόγω αντικειμενικών δυσκολιών που δεν θέτει υπόψη της η Πολιτεία. Για παράδειγμα τέθηκαν σε εφαρμογή από το Υπουργείο Παιδείας πλατφόρμες για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση των μαθητών. Στο Δήμο Ερυμάνθου όμως, που αποτελεί μία κατεξοχήν αγροτοκτηνοτροφική περιοχή με αρκετές ορεινές Τοπικές Κοινότητες τα παιδιά μας δεν έχουν αυτό που σήμερα θεωρείται δεδομένο: πρόσβαση στην πληροφόρηση, αφού δεν διαθέτουν υπολογιστές, ούτε ίντερνετ. Αυτά συνιστούν ιδιαίτερες περιπτώσεις για τις οποίες πρέπει να προβλεφθεί άμεσα μέτρα, προκειμένου τα προβλήματα του σήμερα να μην μεταφερθούν και στο αύριο.

Πλέον τα ερωτήματα αφορούν την επόμενη μέρα. Τι θα γίνει αύριο; Πώς θα επουλωθούν οι πληγές μας;  Τι θα κάνουμε από εδώ και στο εξής;

Η Πολιτεία οφείλει να «θωρακίσει» και να ενισχύσει τους Δήμους για να μπορέσουν να δημιουργήσουν αξιόπιστες υποστηρικτικές δομές, να εξελιχθούν τεχνολογικά, να αναπτύξουν περαιτέρω την ευελιξία και την αποτελεσματικότητά τους, να είναι αυτάρκεις και οικονομικά αυτοτελείς ώστε να μπορούν να βοηθούν άμεσα τους πληγέντες, όπως οι επιχειρήσεις και οι αγροτοκτηνοτρόφοι μας, αλλά και να τους δοθούν τα απαραίτητα εφόδια για τον εκσυγχρονισμό τους. Η ανάγκη για ουσιαστική αποκέντρωση είναι πιο επιτακτική από ποτέ.

Γιατί τώρα ξέρουμε και δεν υπάρχουν δικαιολογίες!