Παναγιώτης Βορριάς, δήμαρχος Αγίου Στεφάνου:
Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη σύγχρονη εποχή

Ζούμε μια πρωτόγνωρη οικονομική κρίση, που οι επιπτώσεις της στην ελληνική οικονομία είναι ήδη ορατές και προϊδεάζουν για ακόμη χειρότερες μέρες.

Οι επιπτώσεις αυτές αφορούν πρωτίστως την Τοπική Αυτοδιοίκηση, γιατί είναι ο πλησιέστερος φορέας εξουσίας προς τον πολίτη και πρώτοι εμείς θα δεχθούμε την πίεση από τους δημότες μας για την αντιμετώπιση και επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων.

Α. Οικονομικά Στοιχεία

Τα οικονομικά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι Δήμοι δεν αντιμετωπίζονται από τον Προϋπολογισμό του 2009:
1. Έχουμε μείωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων κατά 1 δις Ευρώ.
2. Παρά τις δεσμεύσεις για απόδοση των παρακρατηθέντων πόρων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μέχρι σήμερα δεν έχει ψηφιστεί η διάταξη του νόμου για την απόδοση τους.

Β. Κοινωνικές Δομές

Επειδή πολλά λέγονται για τις κοινωνικές δομές των ΟΤΑ, είναι καλό να γνωρίζουμε τα εξής:
1. Η Κυβέρνηση, με το νέο πλαίσιο χρηματοδότησης και λειτουργίας των προνοιακών δομών, άλλαξε τους μέχρι τώρα φορείς υλοποίησης, που ήταν οι Δήμοι και το ανέθεσε στον Οργανισμό Εργατικής Εστίας.
2. Περιόρισε δραστικά τις μέχρι τώρα ωφελούμενες οικογένειες.

Γ. Διοικητική Μεταρρύθμιση

Κυβέρνηση και ΚΕΔΚΕ, εκτός από γενικόλογες αναφορές, δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να αρθρώσουν λέξη για το τι προτείνουν. Άφηναν να βγαίνουν προς τα έξω προτάσεις για συνενώσεις των Δήμων με μικροκομματικά κριτήρια.

Σήμερα ο κ. Παυλόπουλος ισχυρίζεται ότι, η μεταρρύθμιση δεν προχωρά, γιατί υπάρχει οικονομική κρίση και το πρόγραμμα στήριξης της απαιτεί ένα κόστος της τάξης των 4,2 δις Ευρώ, που δεν μπορούν να εξασφαλιστούν.

Σύμφωνα με τους διεθνείς Οργανισμούς, η κρίση δεν πρόκειται να έχει ορίζοντα μακρύτερο από το τέλος του 2010. Η διοικητική μεταρρύθμιση ζητά 4.2 δις Ευρώ για το 2011 – 2014, δηλαδή έξω από την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Είναι, λοιπόν, προσχηματικό αυτό το άλλοθι.

Εμείς μιλάμε για ένα επιτελικό κράτος, που ασχολείται και επιλύει τα μείζονα, που αναδιανέμει τα βάρη με ορθό και δίκαιο τρόπο, που διαχειρίζεται εθνικές πολιτικές.
Μιλάμε για ισχυρούς Δήμους, που μπορούν να «ζήσουν» και να προσφέρουν στις τοπικές κοινωνίες.

Τώρα είναι η ώρα να κοιτάξουμε στα μάτια τους Δημότες μας και να τους πούμε τι μπορούμε να τους προσφέρουμε. Γιατί έχουμε φθάσει σε μια κόκκινη γραμμή. Γιατί την κρίση δεν μπορεί να την πληρώσουν αυτοί, που δεν ευθύνονται για τη δημιουργία της.