To crash test του πρώτου διμήνου, μετά την υπογραφή του μνημονίου και την εφαρμογή των πολύ σκληρών μέτρων, πέτυχε. Τα μέτρα, λοιπόν, δεν είναι ανώφελα», λέει η σε συνέντευξή της η Επίτροπος Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας της Ε.Ε.
Μαρίας Δαμανάκη και συμπληρώνει: «Αλλά η επιτυχία ή η αποτυχία μας θα κριθεί αν η χώρα μας καταφέρει να συνδυάσει τη δημοσιονομική πειθαρχία με αναπτυξιακή προοπτική. Η σχεδιασμένη και προσανατολισμένη στο μέλλον παραγωγική αναγέννηση της χώρας είναι η πρόκληση και το στοίχημα».
Διαβάστε όλη την συνέντευξη στο
eklogika.gr τον
Χρήστο Καψάλη:
1.Τα μέτρα που συναποφάσισαν Ε.Ε., Δ.Ν.Τ. και ελληνική κυβέρνηση είναι ικανά να βγάλουν τη χώρα από την κρίση ή φοβάστε ότι θα χρειαστούν ακόμη σκληρότερα μέτρα;
Τα πρώτα αποτελέσματα που έχουν συγκεντρώσει οι ελεγκτικοί μηχανισμοί των συναρμόδιων ευρωπαϊκών οργάνων επιτρέπουν αυτή τη φορά αισιοδοξία. To crash test του διμήνου πέτυχε. Οι οικονομικοί στόχοι σταδιακά κατακτώνται. Άρα τα μέτρα που έχουν ληφθεί και λαμβάνονται, όντως πολύ σκληρά και για αρκετές κατηγορίες των πολιτών δυσβάσταχτα, δεν είναι ανώφελα. Μην θεωρείτε ότι τα ευρωπαϊκά όργανα δεν έχουν επίγνωση των συνεπειών που υφίσταται το κοινωνικό σύνολο και των δυσκολιών της ελληνικής κυβέρνησης να τα αποφασίσει και να τα υλοποιήσει. Ξέρουν, πως η κοινωνική αντοχή έχει όρια. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λοιπόν δεν ζητά επιπλέον μέτρα. Αυτό που σήμερα προέχει είναι να καταφέρει η ελληνική οικονομία να συνδυάσει τη δημοσιονομική πειθαρχία με αναπτυξιακή προοπτική. Χωρίς έναν τέτοιο συνδυασμό, η ύφεση, που δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, είναι πιθανό να μειώσει τα αποτελέσματα της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Η πρόκληση λοιπόν για όλους μας είναι η σχεδιασμένη και προσανατολισμένη στο μέλλον παραγωγική αναγέννηση της χώρας. Αυτό είναι το στοίχημα και σ΄αυτό το πεδίο θα κριθεί η επιτυχία ή η αποτυχία μας.
2. Η επιβάρυνση των πολιτών με τα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι ισοβαρής και δίκαια κατανεμημένη, ανάλογα με τις δυνατότητες του κάθε πολίτη; Γίνεται προσπάθεια. H κοινωνικά δίκαιη κατανομή των βαρών όταν πρέπει να συνδυαστεί με άμεσα εισπρακτικά αποτελέσματα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η χώρα βρέθηκε στο κατώφλι της πτώχευσης και σε κατάσταση γενικού συναγερμού. Από την πτώχευση τα μεγάλα θύματα δεν θα ήταν άλλα από τους μη προνομιούχους, τους χαμηλόμισθους, τους συνταξιούχους, τους άνεργους και τους νέους. Η αποφυγή αυτής της εξέλιξης, λοιπόν, και το δημοσιονομικό συμμάζεμα ήταν υπόθεση εξαιρετικά επείγουσα που δεν άφηνε περιθώρια διαφορετικών επιλογών. Η προσφυγή στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και οι υποχρεώσεις που προκύπτουν από αυτή, ήταν η μόνη διέξοδος. Τα χειρότερα λοιπόν τα αποφύγαμε.
3. Φοβάστε τις επιπτώσεις μιας παρατεταμένης ύφεσης σε συνδυασμό με υπερβολικά αυξημένη ανεργία; Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους έλληνες εργαζόμενους, ανέργους και συνταξιούχους που βιώνουν την κρίση με τρόπο οδυνηρό και το χειρότερο δείχνουν να χάνουν τις ελπίδες τους; O κίνδυνος είναι υπαρκτός. Όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για όλη την Ευρωζώνη. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και ασφαλώς οι εξελίξεις ούτε περιορίζονται ούτε εξαρτώνται από ένα μόνο κράτος - μέλος ή και περισσότερα. Σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία η αλληλεπίδραση των οικονομικών φαινομένων είναι νομοτέλεια. Ισχύει η αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων. Αποδείχθηκε χωρίς αμφιβολία ότι η νομισματική ένωση δεν αρκεί από μόνη της για να εξασφαλίσει σταθερότητα και προοπτική στην Ευρώπη και αυτό αφορά όλους. Για το λόγο αυτό, η Κομισιόν σήμερα προχωρά με ταχύτερους ρυθμούς τόσο σε μέτρα οικονομικής σταθεροποίησης και κοινής εποπτείας των αγορών όσο και στη συγκρότηση του πλαισίου της οικονομικής διακυβέρνησης, που μέχρι πρότινος ήταν στα αζήτητα.
Στις σημερινές συνθήκες το μήνυμα για τους εργαζόμενους και όλους όσους πλήττονται από την κρίση, δεν μπορεί να είναι η ωραιοποίηση της πιο δύσκολης ιστορικής φάσης που γνώρισε η Ευρώπη. Είναι ανάγκη οι πολίτες να γνωρίζουν την αλήθεια. Όλη την αλήθεια: Που με απλά λόγια είναι πως δεν υπάρχει περιθώριο για να συνεχίσουμε όπως βρήκαμε ή όπως ξέραμε. Η Ευρώπη χρειάζεται σταθερή και αποτελεσματική πολιτική ηγεσία , κοινωνική ενεργοποίηση και αλληλεγγύη από όλους. Κανένα κράτος-μέλος δεν έχει την πολυτέλεια να πορευθεί μόνο. Έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον. Το χρωστάμε πάνω απ΄όλα στα παιδιά μας.
4. Η θάλασσα παίζει σημαντικό ρόλο στην ελληνική οικονομία (τουρισμός, ναυτιλία, αλιεία κ.λ.π.) Εσείς προτείνατε με άρθρο σας την εφαρμογή ενός «ολοκληρωμένου σχεδίου γαλάζιας ανάπτυξης» ως έναν από τους βραχίονες ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και τονίσατε ότι αυτό θα είναι το προσωπικό σας στοίχημα ως αρμόδια Επίτροπος της Ε.Ε. Εξειδικεύστε με παραδείγματα στοιχεία του σχεδίου σας αλλά και πως αυτό θα συνδυαστεί με προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και των ελληνικών ακτών. Υποστηρίζω πως η Ελλάδα έχει όλες τις δυνατότητες και πολλούς λόγους να στραφεί στη θάλασσα και να αναζητήσει σ΄αυτήν παραγωγική διέξοδο, με τρόπο οργανωμένο και εξωστρεφή. Παραθέτω μερικά μόνο παραδείγματα:
Στον τομέα της ναυτιλίας, όπου είναι γνωστό πως η Ελλάδα πρωταγωνιστεί διεθνώς, η χώρα μπορεί να αποτελέσει ένα μοναδικό διεθνές κέντρο για την ναυτική εκπαίδευση, τη διαρκή επιμόρφωση στα ναυτικά επαγγέλματα και τις τεχνολογίες της θάλασσας, την εφαρμογή καινοτομιών και νέων τεχνολογιών. Είναι μια πρόταση που έχω θέσει σε συζήτηση από την αρχή της ανάληψης των καθηκόντων μου και έχει θετική ανταπόκριση από όλους τους εμπλεκόμενους στον κλάδο.
Στον τομέα της αλιείας είναι επείγουσα ανάγκη να προστατεύσουμε τον θαλάσσιο πλούτο της χώρας και όλα τα ιχθυαποθέματα που σήμερα φθίνουν. Να οργανώσουμε μια μεγάλη στροφή στην αειφόρο αλιεία που θα προσφέρει παραγωγικό μέλλον σε νέους ανθρώπους αλλά και προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Να προχωρήσουμε άμεσα και χωρίς καθυστερήσεις στον ειδικό χωροταξικό σχεδιασμό για την ιχθυοκαλλιέργεια. Είναι τομέας που έχει μεγάλες δυνατότητες. Ήδη έχει κατακτήσει πρωτιές στο ευρωπαϊκό περιβάλλον και εξελίσσεται σε εξαγωγική δύναμη της χώρας. Ωστόσο, εάν δεν οργανωθούμε κατάλληλα είναι βέβαιο πως από πλεονέκτημα θα καταλήξει πληγή για το θαλάσσιο περιβάλλον με δυσάρεστες επιπτώσεις για τον παράκτιο τουρισμό.
5. Η οικονομική κρίση αναδεικνύει όλο και πιο έντονα τις αδυναμίες και τα μεγάλα προβλήματα συνοχής της Ε.Ε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως είναι σήμερα, πόσο μακρυά βρίσκεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση που ονειρεύεστε και προς ποια κατεύθυνση πρέπει να αλλάξει;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη καταγράψει μια σημαντική ιστορική πορεία με αξιοσημείωτες κατακτήσεις. Η επιλογή έχει ήδη δικαιωθεί εάν αντιληφθούμε ότι στο σημερινό περιβάλλον η Ευρώπη είναι μια μεγάλη οικονομική και πολιτική δύναμη που παρά τις αδυναμίες και τα προβλήματα έχει καθοριστικό ρόλο και λόγο στα διεθνή πράγματα. Που θα βρισκόμασταν σήμερα εάν δεν είχαμε έτσι προχωρήσει; Ωστόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μαθηματική εξίσωση. Πάντα προχωρούσε μέσα από παγκόσμιες κρίσεις. Ιδρύθηκε μετά τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο και το ευρώ υπήρξε η πρώτη και μόνη - ρεαλιστική και όχι φαντασιακή - ενεργητική κοινή στάση απέναντι στην παγκοσμιοποίηση. Είναι σήμερα φανερό πως ήταν εξαρχής βήμα ημιτελές. Το ευρώ δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς κοινή οικονομική πολιτική. Αυτή την επισήμανση πολλοί από εμάς κάνουμε επίμονα από την γέννηση του ευρώ και εντεύθεν. Σήμερα αποτελεί καθοριστική προϋπόθεση για τη συνέχεια.. Η Κομισιόν Μπαρόζο ΙΙ έχει την πολιτική ευθύνη να απαντήσει στην πρόκληση αυτή επαρκώς. Ελπίζω να προλάβουμε και κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ γι΄αυτό.
Το ευρωπαϊκό όραμα ωστόσο δεν σταματά εκεί. Το ζητούμενο είναι η πολιτική ένωση. Σήμερα έχουμε φθάσει στο σημείο όπου τα παραπέρα βήματα στην κατεύθυνση αυτή , ακόμη και τα πιο μικρά , απαιτούν από τα κράτη-μέλη συνειδητή εκχώρηση μέρους του σκληρού πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας. Θέλω με ειλικρίνεια να πω πως οι συνθήκες δεν δείχνουν σήμερα ώριμες για μια τέτοια πορεία στο άμεσο μέλλον. Όμως τα πράγματα αλλάζουν. Πολλά που μέχρι χθες έμοιαζαν απίθανα, σήμερα αποτελούν αναγκαιότητα. Έχουμε λοιπόν και λόγους και επιχειρήματα για να είμαστε αισιόδοξοι.