Τάσος Τατάρογλου, δημοσιογράφος, υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος με τον συνδυασμό του Γιάννη Δημαρά

Τελικά ίσως μία από τις πιο αγαπημένες μορφές του Θέμου Αναστασιάση στο «Όλα» και του Λάκη Λαζόπουλου στο «Τσαντίρι», ο πατέρας Μάξιμος, να εξαφανιστεί από τους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Αυτό γιατί όλα δείχνουν ότι η καταστροφή και το τέλος του κόσμου δεν θα επέλθει το 2012, όπως υποστηρίζει ο πατέρας Μάξιμος, αλλά τον Νοέμβριο του 2010 εάν εκλεγεί Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων ο Γιώργος Καλούδης και όχι ο Ηλίας Μπεριάτος. Εάν λοιπόν εκλεγεί ο Γιώργος Καλούδης και όχι ο Ηλίας Μπεριάτος, η τρόϊκά και οι διεθνείς αγορές θα άρουν την εμπιστοσύνη τους στην πορεία της χώρας και θα επέλθει η καταστροφή. Δεν ξέρω αν κατάλαβα εγώ λάθος, αλλά κάτι τέτοιο υποστήριξε ο πρωθυπουργός στην διακαναλική του συνέντευξη.Προκειμένου να μην εγκαταλείψετε την ανάγνωση του άρθρου μου και τρέξετε στο...

...google να βρείτε ποιος είναι ο Καλούδης και ποιος ο Μπεριάτος, σας ενημερώνω ότι ο πρώτος είναι ανεξάρτητος υποψήφιος προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ και προηγείται στις δημοσκοπήσεις, έναντι του επίσημου υποψήφιου του ΠΑΣΟΚ, του κ.Μπεριάτου.

Οφείλω πάντως να ομολογήσω ότι το σκεπτικό του κ.Παπανδρέου έχει μία λογική – σ’ ότι αφορά τουλάχιστον ένα μέρος του. Ο πρωθυπουργός υποστηρίζει πως εάν τελικά οι πολίτες με τη ψήφο τους στείλουν το μήνυμα ότι δεν θέλουν το μνημόνιο, ας πάμε στις βουλευτικές κάλπες να δούμε τι άλλο θέλουν. Διότι δεν μπορεί να λες «κάτσε εκεί να εφαρμόσεις το μνημόνιο, εγώ θα σε καταψηφίσω γι’ αυτό, αλλά δεν θέλω να φύγεις κιόλας». Είναι αυτό που λέμε – δεν παίρνουμε την ευθύνη που μας αναλογεί.

Όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Αυτό θα ίσχυε εάν παρέλυε η Ελλάδα από διαδηλώσεις. Εάν κατέβαιναν 3 εκ. κόσμος στο Σύνταγμα. Εάν νέκρωνε το σύμπαν από απεργίες. Τότε ναι, ο πρωθυπουργός θα είχε δίκιο. Τώρα κυρίως του λέει «στέλνω ένα μήνυμα συνολικά στο πολιτικό κατεστημένο που μας πήγε κατά διαόλου». Διότι ο κ.Σγουρός δεν κυνηγάει να πιάσει τον Κικίλια ή δεν ξέρω ποιόν άλλο έχει χρίσμα. Τον ανεξάρτητο Δημαρά τρέχει να πιάσει. Το ίδιο ισχύει και με τον Μπεριάτο και τον Καλούδη, το ίδιο ισχύει σε πολλές περιπτώσεις στη χώρα.

Ο κόσμος λοιπόν αντιδρά κυρίως στην διακομματική – στη συντριπτική πλειοψηφία δικομματική κοροϊδία. Όχι τόσο στην σημερινή πορεία των πραγμάτων.

Σχετικά με τις εκλογές. Το εάν θα κάνει πρόωρες εκλογές ο Γ. Παπανδρέου ή όχι, φυσικά και δεν εξαρτάται από το αποτέλεσμα των εκλογών στην αυτοδιοίκηση. Εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την ένταση των νέων οικονομικών μέτρων που ενδεχομένως να θελήσει να πάρει. Εάν η ένταση θα είναι πολύ μεγάλη, θα πάει στις κάλπες, ώστε εάν κερδίζει να έχει το πράσινο φώς και από το εκλογικό σώμα για να προχωρήσει σε νέα σκληρότερα μέτρα. Εάν η ένταση δεν θα είναι τόσο μεγάλη, δεν θα προσφύγει στις κάλπες.

Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι τελικά θα προσφύγει σε πρόωρες εκλογές και μάλιστα πριν τον Μάρτη του 2011, ώστε να καταρτίσει τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ με λίστα, όπως το επιτρέπει η εκλογική νομοθεσία.

Αυτή η επιλογή συνδέεται με την προηγούμενη: Ο Γ. Παπανδρέου απαιτεί μια απόλυτα ελεγχόμενη κρατική μηχανή σε όλα τα επίπεδα: Απαιτεί να ελέγξει όχι μόνο τους δημάρχους και τους περιφερειάρχες, αλλά πάει ακόμη και πιο κάτω: Όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι τις λίστες με τους αντιπεριφερειάρχες και τους περιφερειακούς συμβούλους –τουλάχιστον στην Αττική- τις παρέδωσε το ΠΑΣΟΚ στον κ.Σγουρό χωρίς ο τελευταίος να έχει κανέναν απολύτως λόγο. Πολύ περισσότερο λοιπόν θα θελήσει να ελέγξει το 100% της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ.

Αυτό είναι ένα Οργουελικό σκηνικό. Είναι η απόλυτη ισοπέδωση των πάντων και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όσα ευαγγελιζόταν ο, σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα, φιλελεύθερος (τουλάχιστον θεωρητικά) σημερινός πρωθυπουργός. Και αυτό το γεγονός έρχεται να προστεθεί με ηχηρό τρόπο στην έλλειψη εμπιστοσύνης του κόσμου στο σημερινό πολιτικό κατεστημένο με την πιο απλή, διαχρονική, φράση: Άλλα μας έλεγες πριν τις κάλπες, και άλλα μετά…