Δημήτρης Γιαννημάρας, δήμαρχος Δυτικής Μάνης

 Κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό, θα έλεγε κανείς ότι, ο ένας και πλέον χρόνος ανάληψης καθηκόντων από τη νέα Δημοτική Αρχή, αναλώθηκε στη μετάβαση, κυρίως, από τα καποδιστριακά στα καλλικρατικά δεδομένα. Υπήρξε ένας χρόνος προσαρμογής στα νέα δεδομένα, όπου σε συνδυασμό με την οικονομική και κοινωνική κρίση που βιώνει η χώρα μας, έχει δημιουργήσει προβλήματα, τα οποία συνοπτικά, οφείλονται:

στη μεταφορά αρμοδιοτήτων στους Δήμους, χωρίς – όμως - την προαπαιτούμενη υποστηρικτική χρηματοδότηση,
 στην έλλειψη του απαιτούμενου προσωπικού και την αδυναμία πρόσληψής του λόγω απαγορεύσεως, καθώς και
στη δυσκίνητη γραφειοκρατία.
 
Όπως, λοιπόν και οι περισσότεροι δήμοι της χώρας, έτσι και ο Δήμος Δυτικής Μάνης αντιμετωπίζει οικονομικά και λειτουργικά προβλήματα. Τα οικονομικά προβλήματα οφείλονται κυρίως στη μη κανονική ροή των κρατικών χρηματοδοτήσεων στους Δήμους, αλλά και στη δραματική μείωσή τους. Από μόνα τους τα Δημοτικά τέλη δεν θα μπορούσαν – με κανένα τρόπο – να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Όσον αφορά τα λειτουργικά προβλήματα, αυτά έχουν να κάνουν με την έλλειψη προσωπικού όπως προανέφερα, που όμως, η λύση του προβλήματος αυτού δεν εξαρτάται από το Δήμο, αλλά από την Κρατική Νομοθεσία που απαγορεύει τις προσλήψεις. Όσο το κράτος δεν ανταποκρίνεται – για διάφορους λόγους – στις υποχρεώσεις του προς τους Δήμους, τόσο τα προβλήματα θα οξύνονται σε όλους τους Δήμους και μπορεί στο τέλος να γίνουν και δραματικά. Η γνωστή, δε, γραφειοκρατία που κυριαρχεί στο ελληνικό κράτος παραμένει ανασταλτικός παράγοντας για να αναπτύξει κανείς το όραμά του στην πράξη.
 
Παρ’ όλες τις αντιξοότητες, εμείς, σαν Δημοτική Αρχή δεν έχουμε σταυρώσει τα χέρια. Έχουμε προστρέξει στα αντίστοιχα υπουργεία, προσπαθώντας να βρούμε τρόπους να ενταχθούμε σε ευρωπαϊκά προγράμματα, προκειμένου να λύσουμε χρόνια προβλήματα, όπως είναι το νερό -  το δυσκολότερο πρόβλημα στην περιοχή της Μάνης - περιβαλλοντικά ζητήματα, όπως ο βιολογικός καθαρισμός και η αποχέτευση. Επιπλέον, να λύσουμε προβλήματα που έχουν σχέση με υποδομές που αφορούν τον πολιτισμό, αφού ο Δήμος Δυτικής Μάνης, μπορεί να είναι από τους πιο μικρούς της χώρας, είναι όμως από τους πιο πλούσιους σε φυσικές ομορφιές, πολιτιστική κληρονομιά, ήθη, έθιμα και παραδόσεις. Και για εμένα, ο πολιτισμός μπορεί να βοηθήσει την περιοχή να αναπτυχθεί, φέρνοντας παράλληλα τον τουρισμό που είναι το μέσο που δίνει ζωή στον τόπο μας.

Ενδεικτικά, και όσον αφορά το κομμάτι του πολιτισμού, θεωρούμε ότι η διατήρηση, ανάδειξη και διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής μας, συντελεί στη συνέχεια της φυλής μας και της πατρίδας μας, κρατώντας ζωντανά ήθη, έθιμα, συνήθειες και χρήσεις των προγόνων μας. Στο πλαίσιο, λοιπόν, των δράσεών μας και μεταξύ άλλων (ανάδειξη καλντεριμιών, αναβίωση εθίμων, δημιουργία δυο ανοικτών θεάτρων), έχουμε ξεκινήσει μια προσπάθεια δημιουργίας Λαογραφικού Μουσείου, αξιοποιώντας το πρώην Γυμνάσιο Πλάτσας, με στόχο – μέσα από τα εκθέματά του – να γνωρίσουν τόσο οι νέοι, όσο και οι επισκέπτες της περιοχής, τον πολιτισμό και τη συνέχεια της ζωής στη Δυτική Μάνη.

Επιπλέον, η Δυτική Μάνη, στηρίζεται στον τουρισμό. Η προσέλευση είναι άκρως ικανοποιητική, ιδίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Ωστόσο, ο Δήμος Δυτικής Μάνης προσπαθεί να διευρύνει την τουριστική περίοδο, στηρίζοντας και αξιοποιώντας και εναλλακτικές μορφές τουρισμού. Αυτό δύναται να γίνει είτε μέσω πολιτιστικών και αθλητικών εκδηλώσεων, είτε αναδεικνύοντας μονοπάτια και διαδρομές στον ορεινό Ταΰγετο ή αλλού, ικανοποιώντας τον επισκέπτη που δεν ενδιαφέρεται μόνο για τη συνήθη διασκέδαση δίπλα στη θάλασσα. Άλλωστε, στην ορεινή ζώνη της Μάνης, βρίσκεται κατά κύριο λόγο όλη η πολιτιστική κληρονομιά (βυζαντινές εκκλησίες, πύργοι, καλντερίμια), την οποία μπορεί να απολαύσει ο επισκέπτης, μαζί με τα τοπικά προϊόντα όπου συναντώνται, επίσης, σε αυτή τη ζώνη. Η ανάδειξη και προβολή αυτών των προϊόντων και η εξασφάλιση της άνετης σύνδεσης της ορεινής ζώνης με την παραλιακή, μαζί με τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και της οικιστικής φυσιογνωμίας της, πιστεύουμε ότι μπορεί να αξιοποιηθεί και να προσφέρει στην ανάπτυξη. Χρειάζεται, όμως, κατά τη γνώμη μου, να κατασκευαστούν και νέα καταλύματα για να καλύψουν το μεγαλύτερο αριθμό επισκεπτών που θα έρθουν.
Συνοψίζοντας, το στοίχημα για τη Δυτική Μάνη είναι να διατηρήσει τη φυσιογνωμία της και για να το πετύχει αυτό, πρέπει να βοηθήσουμε όλοι. Και η Πολιτεία με τους Νόμους της και ο Δήμος με τις παρεμβάσεις του και με την ήπια μορφή ανάπτυξης που πρέπει να επιδιώξει και φυσικά  - και κατά κύριο λόγο - όλοι οι Δημότες με τις δικές τους παρεμβάσεις.