Κουίζ για παρωχημένους

Είναι απίστευτο αλλά δεν είναι δυνατό να μη σταθεί κανείς. Στέκεσαι μπροστά στην καθημερινότητα πολλές φορές εμβρόντητος , πολλές φορές νιώθοντας δέος , πολλές φορές απελπισμένος …, αλλά σπάνια στέκεσαι όταν σε καλούν να πάρεις θέση..
 
Εξηγούμαι!!!! Δεν είναι δυνατό να αλλάξει τίποτα σε αυτή ή σε κάποια άλλη χώρα της γης χωρίς να σταθούμε απέναντι από τα πράγματα και να τα αντιμετωπίσουμε, να μη σηκώσουμε το χαλί για να τα σκεπάσουμε αλλά να τα καθαρίσουμε.
 
Εξηγούμαι και πάλι !!!! ( αφού έβγαλα τον ποιητή από μέσα μου )
Είναι δυνατό να μην ελέγχουμε την εξουσία αλλά να απαιτούμε από αυτή να αυτοελέγχεται και να ελέγχει και το γείτονα μας ; Γιατί καρφιά δεν είμαστε ποτέ αλλά τι να του πεις τώρα , μη δημιουργούμε προβλήματα δίπλα μένουμε.
 
Τέλος εξηγούμαι!!!
 Πήγαμε μια βόλτα στην ιστορική Τρίπολη ( για όσους ξέρουν ιστορία) και το πρώτο που συναντήσαμε ήταν σκουπίδια , καθώς επίσης και το τελευταίο που πήραμε ως εικόνα ήταν σκουπίδια. Τις επόμενες ημέρες αυτό απασχολεί όλη τη χώρα ειδησεογραφικά ως θέμα.  Τα σκουπίδια δεν έχουν ονοματεπώνυμο ( δεν εννοούμε τις συσκευασίες αλλά τον κομιστή των σκουπιδιών στον Κάδο). Η διαχείρισή τους όμως φαίνεται ότι κοστίζει απίστευτα στη χώρα . Φυσικά δεν αναφέρομαι στα πρόστιμα αλλά  στις Αύρες ( έτσι λένε οι αστυνομικοί τα πυροσβεστικά που πετάνε νερά στους διαδηλωτές ) οι οποίες σκουριάζουν γιατί σταμάτησαν οι διαδηλώσεις . Και γιατί σταμάτησαν οι διαδηλώσεις; Γιατί το θέμα δε λύνεται και δε λύνεται γιατί δεν υπάρχει πολιτική βούληση και δεν υπάρχει γιατί είμαστε ένα τεράστιο χαλί ως  χώρα .
 
Σταματάω γιατί δεν υπάρχει δια ταύτα μόνο εκνευρισμός και η μυρωδιά από τα σκουπίδια που σαπίζουν μερικά μέτρα μακριά  από το άγαλμα του Θόδωρου Κολοκοτρώνη.