Όλα στα κάρβουνα

Η παράδοσή μας προβλέπει καθώς έρχεται και το Πάσχα μετά τη νηστεία , την άμεση προσφυγή στο κάρβουνο και στη σούβλα  με  τρόπο βίαιο, μαζικό και συνεχή καθώς για ώρες ολόκληρες ψήνουμε και ψήνουμε  γιατί μας αρέσει η διαδικασία και όχι γιατί πεινάμε.
Η σύγκριση με την καθημερινότητα έχει πολλά κοινά σημεία. Είναι στοιχείο της κουλτούρας μας ή όχι ότι μας αρέσει η «ρωμαϊκή αρένα»; Όχι;
 
Τότε δεν εξηγείται γιατί με σχετική ευκολία προσχωρούμε στη μάζα.
 
Στάση 1η  Βουλή.
 
Η προανακριτική (μην αναρωτιέστε ποια, ένα το στικάκι μία και η προανακριτική) είναι το κυρίως πιάτο καθημερινά. Από εκεί και έπειτα, νομοσχέδια συζητούνται; Ψηφίζονται; Ερωτήσεις, Επερωτήσεις γίνονται; Η απάντηση είναι ΜΙΑ .Προανακριτική…και μετά βλέπουμε.
 
Στάση 2η Κυβέρνηση
 
Επισκεπτόμενος κανείς τη Διαύγεια που δε λειτουργεί, προλαβαίνει τουλάχιστον να δει και να διαβάσει τη δομή της Κυβέρνησης. Εκεί μπορείτε να δείτε ότι υπάρχει το Υπουργείο Υγείας , το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το Πολιτισμού  κλπ. ( Το Ναυτιλίας δεν υπάρχει μην το ψάχνετε, τι δουλειά έχει μια χώρα σαν την Ελλάδα να χρειάζεται  ένα υπουργείο για τη Ναυτιλία;;;;). Σας τη σκάσαμε γιατί το Υπουργείο είναι ένα, το Υπουργείο Οικονομικών, για όταν πρέπει και για όταν κάποιοι πρέπει να δικαιολογηθούν γιατί εμποδίζονται να εφαρμόσουν το όραμά τους.
 
Επίσης κάποτε γινόντουσαν και Υπουργικά Συμβούλια. Προ Χριστού μάλλον.
 
Στάση 3η Κόμματα
 
Εδώ προσέχουμε όπως όταν αγοράζουμε ένα επώνυμο ρούχο γιατί κυκλοφορούν και απομιμήσεις. Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝ.ΕΛ., ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ΔΗ.ΜΑΡ, ΚΚΕ.
Δεν μπορεί κανείς να προχωρήσει σε επιμέρους κριτική για τη θετική ή όχι συνεισφορά του κάθε κομματικού σχηματισμού στην έξοδο από την κρίση γιατί θα γράφαμε για ώρες. Σκοπός είναι να μπορεί ο απλός πολίτης να δέχεται καθαρό σήμα από αυτά και να μην ψάχνεται πίσω από τις γραμμές. Η γενική λοιπόν παρατήρηση είναι ότι όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα διατρέχονται από το άγχος της επιβίωσης, καθημερινά θα μπορούσαμε να πούμε τα πιο πολλά. Η αλήθεια όμως είναι ότι δε συμβαίνει αυτό με όλα. Ο πειρασμός να διακρίνουμε τα κόμματα του συνταγματικού τόξου από τη Χρυσή Αυγή θα ήταν εύκολος αλλά δεν μας διακατέχει το σύνδρομο του εμποράκου.
 
Το ερώτημα που αιωρείται τις τελευταίες ημέρες είναι ένα .
Είναι το συνταγματικό τόξο και απέναντι του η Χρυσή Αυγή ή είναι η Χρυσή Αυγή η Χρυσή κότα που όταν την πλησιάζεις στο ένα μέτρο κερδίζεις ένα πασχαλινό αυγό (το χρώμα το διαλέγει κανείς, ποικιλία υπάρχει) και μετά απομακρύνεσαι;
 
Στάση 4η !!! Ψησταριά
 
Επιστρέφουμε στον αρχικό εντολέα που είναι ο λαός, που «ευθύνεται» για την 3η στάση και εδώ κυριαρχεί ένα και μόνο αίτημα. Η ανάγκη για να εκπροσωπείται από σοβαρούς πολιτικούς ,υπεύθυνα κόμματα  τα οποία θα αντιπαρατίθενται μεταξύ τους αλλά δε θα είναι πηγές μίσους, παρά σύνθεσης γιατί κοινή συνισταμένη θα είναι η Ελλάδα .
Όσο οι μέρες περνάνε και πλησιάζει το Πάσχα το συγκεκριμένο αίτημα ισχυροποιείται , γιατί για πολλούς φέτος τα κάρβουνα δε θα ψήσουν κρέας ή στην καλύτερη περίπτωση θα ανάψουν για λίγες ώρες.
 
Για όσους οσμίζονται