Αντιρατσιστές του… σαλονιού

Η περίπτωση  της Αμερικής όπου η πλειοψηφία των λευκών  κυνήγησε την μειοψηφία, τους «μαύρους» , η περίπτωση  της Νότιας Αφρικής όπου η μειοψηφία των λευκών κατακρεούργησε την πλειοψηφία των μαύρων και η περίπτωση του Ξανθού Γένους που επέβαλλε ο Χίτλερ έχουν ένα κοινό σημείο.
 
Αντιμετωπίστηκαν από αντιρατσιστικές δράσεις από ανθρώπους που βγήκαν στα πεζοδρόμια, από ηγέτες που εξέφρασαν τα κινήματα οι οποίοι ήταν πάντα στα πεζοδρόμια.
 
Σήμερα λοιπόν η Αμερική έχει πρόεδρο μαύρο , η Νότιος Αφρική με έναν Μαντέλα φυλακισμένο επί δεκαετίες κατάφερε και ανέτρεψε το απεχθές καθεστώς και προσπαθεί να σταθεί, στη Γερμανία γίνεται προσπάθεια συνεχώς να ξεπλύνουν το παρελθόν και είναι σε επαγρύπνηση…………….
 
Μένουμε τώρα Ελλάδα
 
Κανείς δεν είναι δυνατό να πιστεύει ότι το 13% δημοσκοπικά  της Χρυσής Αυγής προέρχεται από ανθρώπους οι οποίοι έχουν στο μυαλό τους τις παραπάνω συμπεριφορές και στοχεύουν σε αποτρόπαιες πράξεις. Μήπως όμως η αντιμετώπιση όπως ιστορικά στις παραπάνω χώρες καταγράφηκε πρέπει να μας διδάξει;
 
Μήπως το ότι η Χρυσή Αυγή ανεβαίνει έχει να κάνει με το ότι αυτοί που βγαίνουν απέναντι, έχουν τεράστια δυσκολία στο να εκφράσουν το αντιρατσιστικό κίνημα που ακόμη δε γιγαντώνεται για να βγει στους δρόμους;
 
Μήπως αρχίζει, αυτή είναι η άποψη μας, να εμπεδώνεται η αντίληψη ότι ο κόσμος βλέπει ότι για να αλλάξει κάτι και να πιεστούν οι κυβερνώντες ο μόνος τρόπος πίεσης είναι η άνοδος της Χρυσής Αυγής η οποία θα λειτουργήσει ως φόβητρο;
 
Μήπως να σκεφτούμε ότι μετά από την ψήφισή του ο αντιρατσιστικός νόμος θα πρέπει να εφαρμοστεί κιόλας;;;
 
Άρα δεν υπάρχουν αντιρατσιστές ,έννοια η οποία και σύμφωνα με τους φιλολόγους δεν υπάρχει, αλλά μια αντιρατσιστική κουλτούρα και δράσεις  που πρέπει επειγόντως να εμπεδωθούν  στην Ελληνική κοινωνία.
 
Γιατί ο αντιρατσισμός για να έχει αποτέλεσμα  πρέπει να γίνει κίνημα


ΔΑΙΜΩΝ