Προ δεκαημέρου, σε δημοσίευμα του, το Euronews, αναδημοσίευσε λεγόμενα της Κριστίν Λαγκάρντ, από τη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Journal du Dimanche.
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας χαρακτήρισε «Αδιανόητη» τη διαγραφή χρέους εξαιτίας της πανδημίας, τονίζοντας ότι θα αποτελούσε «παραβίαση της συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία απαγορεύει αυστηρά τη νομισματική χρηματοδότηση κρατών. Αυτός ο κανόνας αποτελεί έναν από τους πυλώνες των θεμελίων του ευρώ. Αν η ενέργεια που ξοδεύεται για να ζητείται η ακύρωση χρέους από την ΕΚΤ αφιερωνόταν στον διάλογο για την αξιοποίηση του χρέους, αυτό θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο! Για ποιο πράγμα θα γίνουν δημόσιες δαπάνες; Σε ποιους τομείς του μέλλοντος θα επενδύσουμε; Αυτό είναι το ουσιώδες σήμερα».
Πάνω από 100 οικονομολόγοι απηύθυναν έκκληση να διαγραφούν δημόσια χρέη που παρακρατεί η ΕΚΤ για να διευκολυνθεί η κοινωνική και οικολογική ανασυγκρότηση μετά την πανδημία του νέου κορωνοϊού. «Χρωστάμε στους εαυτούς μας το 25% του χρέους μας κι αν αποπληρώσουμε το ποσό αυτό, θα πρέπει να το βρούμε αλλού, είτε δανειζόμενοι για να το αναχρηματοδοτούμε αντί να επενδύουμε, είτε αυξάνοντας τους φόρους, είτε μειώνοντας τις δαπάνες», εξήγησαν οι οικονομολόγοι, ανάμεσά τους πενήντα Γάλλοι, συμπεριλαμβανομένου του Τομά Πικετί, του Βέλγου πρώην υπουργού Πολ Μανιέτ και του Ούγγρου πρώην Λάζλο Άντορ.
«Όλες οι χώρες της Ευρωζώνης θα βγουν από αυτή την κρίση με αυξημένα επίπεδα χρέους», εκτίμησε η Λαγκάρντ, μιλώντας στη JDD. Όμως «δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα μπορέσουν να το αποπληρώσουν. Τα χρέη είναι διαχειρίσιμα μακροπρόθεσμα. Οι επενδύσεις σε τομείς καθοριστικούς για το μέλλον θα οδηγήσουν σε ισχυρότερη ανάπτυξη».
«Η ανάκαμψη θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, άρα θα οδηγήσει σε ομοσπονδοποίηση (της οικονομίας). Θα κινηθούμε προς μιαν άλλη οικονομία, πιο ψηφιακή, πιο πράσινη, πιο στρατευμένη έναντι της κλιματικής αλλαγής και της προστασίας της βιοποικιλότητας», εκτίμησε η Κριστίν Λαγκάρντ.
Άμεσα, προέβλεψε ότι «το 2021 θα είναι χρονιά ανάκαμψης. Η οικονομική ανάκαμψη έχει καθυστερήσει, αλλά δεν έχει κατεδαφιστεί. Προφανώς, αναμένεται με ανυπομονησία». Ωστόσο, «δεν είμαστε ακόμη ασφαλείς έναντι ρίσκων ακόμη άγνωστων», ενώ «δεν θα επανέλθουμε στο επίπεδο οικονομικής δραστηριότητας που καταγραφόταν προτού εκδηλωθεί η πανδημία πριν από τα μέσα του 2022», προειδοποίησε.
Από όλα τα παραπάνω ας σταθούμε στο εξής: «παραβίαση της συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία απαγορεύει αυστηρά τη νομισματική χρηματοδότηση κρατών».
Τους νόμους και τις Συνθήκες τις δημιουργούν οι άνθρωποι. Σε περιόδους πολέμων, πανδημιών, έκτακτων συνθηκών όλα αναδιαμορφώνονται και ανασυντάσσονται. Είναι λοιπόν, αδύνατο να αναδιαμορφώσει η ΕΕ τους μηχανισμούς της, πριν ολόκληρη η Κοινότητα δηλώσει πτώχευση; Και σε περίπτωση πτώχευσης θα αυτό-μηδενίσει τα χρέη της; Υπάρχει περίπτωση να έχουν έρθει σε οικονομικό αδιέξοδο οι μελέτες εις βάρος όλων των κρατών; Μήπως ήρθε η ώρα της αυτοκριτικής και της αναθεώρησης; Ποιοι θα είναι οι νέοι κοινωνικοί και εργασιακοί συσχετισμοί, οι οποίοι θα επηρεάσουν βαθιά τη γηραιά ΄Ήπειρό; Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί και το ζήτημα της γήρανσης του πληθυσμού.
Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση αυξήθηκε κατά περίπου δέκα έτη τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Επιτροπής, κατά τις προσεχείς δεκαετίες, ο αριθμός των ηλικιωμένων στην ΕΕ θα αυξηθεί. Σήμερα, το 20% του πληθυσμού (δύο στους δέκα) είναι άνω των 65 ετών και έως το 2070 το ποσοστό αυτό προβλέπεται να ανέλθει σε 30% (τρεις στους δέκα). Το ποσοστό των ατόμων άνω των 80 ετών αναμένεται να υπερδιπλασιαστεί, φθάνοντας έως το 2070 το 13%. Ο αριθμός των ατόμων που θα χρειαστούν ενδεχομένως μακροχρόνια φροντίδα, αναμένεται να αυξηθεί από 19,5 εκατ. το 2016 σε 23,6 εκατ. το 2030 και 30,5 εκατ. το 2050 στην ΕΕ-27.Η «Πράσινη Βίβλος» θέτει το πλαίσιο της συζήτησης σχετικά με τη γήρανση, καθορίζοντας την ταχύτητα και την κλίμακα των δημογραφικών αλλαγών στην κοινωνία, τις σχετικές επιπτώσεις στις πολιτικές και τα ερωτήματα που πρέπει να τεθούν για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Στο πλαίσιο αυτό, καλύπτει όλα τα θέματα, από την προώθηση υγιεινού τρόπου ζωής και της διά βίου μάθησης έως την ενίσχυση των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης και φροντίδας για την κάλυψη των αναγκών ενός γηράσκοντος πληθυσμού. Υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη προσέλκυσης περισσότερων ατόμων στην αγορά εργασίας, τονίζει τις ευκαιρίες για δημιουργία θέσεων εργασίας και εξετάζει τις επιπτώσεις της γήρανσης στη σταδιοδρομία, την ευημερία, τις συντάξεις, την κοινωνική προστασία και την παραγωγικότητα.
Η παγκόσμια κοινότητα βρίσκεται ήδη στο μεταίχμιο της μετα- παγκοσμιοποίησης και της απαρχής της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Τα οικονομικά μοντέλα που εφαρμόστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις, και όπως η ιστορία διδάσκει αργά ή γρήγορα θα αυτό-ακυρωθούν αφού δεν θα εξυπηρετούν τις νέες ανάγκες, όπως αυτές θα δημιουργηθούν στην μετά-covid εποχή.