Η Χρυσή Αυγή εκμεταλλευόμενη τη βαθιά και παρατεταμένη οικονομική αλλά και κοινωνική κρίση που μάστιζε τον ελληνικό ιστό «έσπασε το αυγό του φιδιού» και για πολλά έτη απασχόλησε με την παρουσία της. Από τους τραμπουκισμούς έως την ψυχρή δολοφονία του Παύλου Φύσσα πέρασαν πολλά μα πολλά χρόνια… έως τη σημερινή ιστορική μέρα όπου ομόφωνα η ελληνική Δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση «ενδεδυμένη με τον μανδύα πολιτικού κόμματος». Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα της υπόθεσης, ο μανδύας αυτός αποκαλύφθηκε και οι 7 πρώην βουλευτές της ΧΑ κρίθηκαν ένοχοι για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης και αντιμετωπίζουν ποινή φυλάκισης 15 ετών.
Τί είναι λοιπόν ο φασισμός; Τί τον ενισχύει; Τί τον γιγαντώνει και τι τον θανατώνει; Θα περάσει η Χρυσή Αυγή στον κάλαθο των αχρήστων της ελληνικής ιστορίας ή θα συνεχίσει να μας απασχολεί; Το πρόσωπο της βίας, της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού, και του φασισμού είναι το πρόσωπο εκείνου που μάχεται ενάντια στην ουσία της Δημοκρατίας, της ελευθερίας, της ισότητας και των πανανθρώπινων αξιών. Η Μάγδα Φύσσα πάλεψε για τη δικαίωση όχι μόνο του παιδιού της, που με τόσο βίαιο τρόπο δολοφονήθηκε, αλλά και για τη δικαίωση εκατομμυρίων ανθρώπων που μάχονται την κάθε Χρυσή Αυγή στην οποιαδήποτε μορφή της.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ
Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω και πως ο κόσμος είν’ ανήμερο θεριό κι όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό είμαι μικρός, πολύ μικρός για να τ’ αλλάξω.
Μα εγώ μ’ ένα άγριο περήφανο χορό σαν αετός πάνω απ’ τις λύπες θα πετάξω. Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ, σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό, θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ, σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.
Μου λεν αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι και πως αν θέλω περισσότερα να δω, σ’ ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω. Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό είμαι μικρός πολύ μικρός για να τ’ αλλάξω.
Μα εγώ μ’ένα άγριο περήφανο χορό σαν αετός πάνω απ’ τις λύπες θα πετάξω. Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ, σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό, θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ, σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.